DE EERSTE SNEEUW

DE EERSTE SNEEUW

Hij is zo stil
mijn tuin.
Hij geeuwt.
Wacht
vol verlangen op
de eerste sneeuw.

Zijn bedje
is gespreid.
Het wasemt wintertijd.
Een donsdeken wit
dekt hem
lekker warm toe.

  Tippelpootjes
ondertekenen
de glinsterende vacht.
Maken het beeld
levensecht en
compleet.

Voor ik het vergeet
strooi ik kruimeltjes …
Dit schilderij
mag niet sterven.
Een roodborstje
komt tot bij mij.

Het eet
uit de hand.
In mijn eigen
winterland.
Want de sneeuw
moet nog komen.

Kan er enkel van dromen.

©De Kimpe Marleen
7 december 2014

MISTGORDIJN

MISTGORDIJN

Wat een grijze dag
en ons moeder
die ligt daar
op dat kerkhof

waar is de tijd
dat ze zelf stond
aan het graf
van geliefden

ze voor een poos
het nu vergat
midden haar gebed
in de dieperik zonk

wijl ons moeder
daar ligt
op dat kerkhof
jagen wij de dagen na.

©De Kimpe Marleen
1 december 2014

TE KOOP

TE KOOP

Dag huis
tientallen jaren
was je
mijn thuis

Ik verhuis

Voor ik
je ga verlaten
mogen de muren
met me praten

Ik leer en registreer

Zo woon ik met
mijn ogen dicht
in dit gedicht
zoveel ik wil

Waarom ben je zo stil ...

©De Kimpe Marleen
6 november 2014

ZOALS EEN WIJZE OUDE MAN

ZOALS EEN WIJZE OUDE MAN

Er hangen nog steeds
bladeren aan
toch geven ze stilaan
de broodnodige levensgeest

Mijn blik oogt zachter
wanneer ik hem aankijk
hij heeft iets van
een lieve oude man
 
Met een volle aardse kan
levenswijsheid zo een die met
verrimpelde pretoogjes tegen me zegt
ondanks vragen en tegenslagen
 
smaakten mijn dagen goed.
 
©De Kimpe Marleen
14 oktober 2014

HERFSTKUS

Het residu van een hartstochtelijke bloem

HERFSTKUS

De zomer gaat dood
blad voor blad
werpt hij zich
 in de moederschoot
van opgewarmde aarde
misschien
 wordt nu pas gezien
hoe bloedmooi hij was
het gras verdort
de bloem valt af
wie liefheeft …
bestaat.

©De Kimpe Marleen
21 september 2014

BERGSOUVENIRTJE

 

Bergsouvenirtje

Diep verborgen,
in de moedergleuf
van een alm,
verspreidde het houten chalet,
walmen eucalyptus.
Een riviertje volgde
al levenslang,
de stuwing van
een verborgen waterval.

Weet nog hoe
 minuscuul kleintjes, ik
 toen op de uitkijk stond.
Hoe de  geur van tropisch hout,
mijn zintuigen prikkelde.
Bergen dichtten
mijn groen vergezicht,
samenzwerend toe.
Ze wilden beletten,
dat ik mijn eigen gedachten
verder zou zetten.
Zonder hen te zien.

Misschien, gelukkig maar.
Ik was aldaar, om
hun reuze stoerheid
te smaken.
Buiten adem,
bergop te geraken.
Verwonderd, de zeldzame
 Edelweiss te kussen.
Niet te rusten, voor
ik gevonden had,
wat ik zocht.

Hoef thans niet
verder te zoeken,
geen extra reis
te boeken.
Hij, Die de bergen
gemaakt heeft
leeft nu en morgen,
ook in jou en mij!
(blij dat ik dit delen mocht)

©De Kimpe Marleen
1 september 2014

DE KOOLWITJESDANS

DE KOOLWITJESDANS

Er dartelen verdacht
veel koolwitjes voor
mijn waarneembare lens.
Ze vrolijken mijn gedachten op.
Vermaken me, met
hun kant-en-klare paringsdans.
Ik vlieg als het ware mee,
in een zee van verbeelding.
Mijn hart zingt aldaar, maar
zij gaan de hoogte in,
ik blijf ter plekke staan …

©De Kimpe Marleen
17 augustus 2014