ONZE HERE IS DE BESTE BOER

Zie ginds komt de stoomboot
van juli, puffend aan.
Laat ons hem pootjebadend
tegemoet gaan.

Met in onze hand
een droogboeket, want
het grondwater staat veel te laag.
Al wat bloeit, voelt hartzeer.

De kapitein van juli, verlangt
 graag naar meer. Doet beroep op
de Grote Geneesheer en geeft
een rechtsomkeer aan het roer.

Onze Here is de beste boer.
(Guido Gezelle)

©De Kimpe Marleen
30 juni 2017
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.


IMMANUEL

God met ons, psalmt de zomertuin.
Zonnebloemen met hun hoofdje schuin,
ontwaken en slaken een goudgele kreet.

Zodat iedereen weet, op 21 juni 2017,
is er weer een zomer begonnen.

Men waant zich in een kraamkliniek,
tussen die geurige mozaïek van kleuren.
Het eerste geboortegeschrei denkt men erbij.


De Kimpe Marleen
19 juni 2017

http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.

OVER BERG EN DAL

Was ik

een bloem gelijk

zou berusten

in het aarderijk


maar ik ben

een mensenkind dat

hindernissen ondervindt

onderweg naar boven.


©De Kimpe Marleen
9 juni 2017
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/

DE GORDIJNENDANS

Ongevraagd waait meneer de wind binnen, klampt
zich iets te gewaagd vast, aan het gordijnen linnen.

In vlam gezet, walsen ze samen naar buiten, net
een hij en een zij, denken de openstaande ruiten.

Want als een deftige heer, legt hij zijn arm in
 de holte van haar rug, het zwierig gordijnkleed bolt.

 Gepassioneerd keren ze  terug en doen ze
het prinsheerlijk weer en nog en nog een keer!

©De Kimpe Marleen
29 mei 2017
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.

OVER BIJTJES EN BLOEMETJES

Schattig om te zien,
hoe de bijtjes vallen
 voor mijn aanlokkelijke lupine.
Ze storten zich met zijn allen
 op het fleurig paars,
lappen de goddelijke kaarsen
 aan hun laars.

Gretig zuigen ze de nectar,
uit haar smachtende lippen.
Daar kan de goudsbloem
 niet aan tippen.
 Ze staat erbij en kijkt ernaar,
een bezig bijtje zoent ook haar.

De iris met zachtere kleuren,
 laat het allemaal gebeuren.
Koninklijk verspreidt ze
aristocratische geuren.
Om in het lila, de bloemetjes
en de bijtjes op te beuren.

©De Kimpe Marleen
21 mei 2017
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.

DE KLAPROOS

De stengel, schreef in rode inkt papaver.

Klapte de fragiele blaadjes eventjes dicht,
voor het schrijven van een afscheidsgedicht.

Een hevig onweer kwam eraan, de velletjes
zouden niet lang blijven bestaan, al stond
zijn klaproos er nu toch zo dapper stil te wezen.

Het windekind zou haar in de ochtendstond
lezen en hij de stengel zal achterblijven, zonder
velouren blaadjes, om liefde neer te schrijven.

©De Kimpe Marleen
19 mei 2017
http://mijngedachtentrein.skynetblogs.be/.

HET MEIKEVERSMAAL

Mei rijdt zonder handen

door onze Vlaamse gelanden.
Duffelt de IJsheiligen er warmpjes in.
Het begint hen op te breken, want ze
steken van wal door druppels te zweten.

Tot er van die dikke, witte hagelbollen
rollen vanonder hun klammige oksels.
 Ze bewimpelen zich vroom, met de
versierde blaadjes van de meiboom.
De schreeuw van een pauw, in de verte.

Hij lokt de vrouwtjes ermee naar binnen en
als het aanvangt te regenen, ook ons.
Na de bui, die zoete geur van gewassen,
pas ontloken bloemen, groene grassen.
Een beukenhaag geeft haar geheimen prijs.

De kastanjebruine meikever gaat op reis, jawel
nog zonder koordje aan het insectenpootje.
Treft in de meiboom, die vier IJsheiligen aan.
Vreet hen op met huid en haar, maar tevens
laat hij het natte lenteblad niet ongemoeid.

©De Kimpe Marleen
13 mei 2017

http://mijngedachtentrein.skynetblogs./be