HERFSTKUS

Het residu van een hartstochtelijke bloem

HERFSTKUS

De zomer gaat dood
blad voor blad
werpt hij zich
 in de moederschoot
van opgewarmde aarde
misschien
 wordt nu pas gezien
hoe bloedmooi hij was
het gras verdort
de bloem valt af
wie liefheeft …
bestaat.

©De Kimpe Marleen
21 september 2014

BERGSOUVENIRTJE

 

Bergsouvenirtje

Diep verborgen,
in de moedergleuf
van een alm,
verspreidde het houten chalet,
walmen eucalyptus.
Een riviertje volgde
al levenslang,
de stuwing van
een verborgen waterval.

Weet nog hoe
 minuscuul kleintjes, ik
 toen op de uitkijk stond.
Hoe de  geur van tropisch hout,
mijn zintuigen prikkelde.
Bergen dichtten
mijn groen vergezicht,
samenzwerend toe.
Ze wilden beletten,
dat ik mijn eigen gedachten
verder zou zetten.
Zonder hen te zien.

Misschien, gelukkig maar.
Ik was aldaar, om
hun reuze stoerheid
te smaken.
Buiten adem,
bergop te geraken.
Verwonderd, de zeldzame
 Edelweiss te kussen.
Niet te rusten, voor
ik gevonden had,
wat ik zocht.

Hoef thans niet
verder te zoeken,
geen extra reis
te boeken.
Hij, Die de bergen
gemaakt heeft
leeft nu en morgen,
ook in jou en mij!
(blij dat ik dit delen mocht)

©De Kimpe Marleen
1 september 2014