EN DE ZEE WAS NIET MEER

Als er
ooit geen zee meer is hunkert die
steppe naar groot gemis
zinkt de moed haar
in de
schoenen
gedaan met al
wat leeft geen wolk meer die
goedsmoeds emmertjes uitkiepert
niets meer.

(c)De Kimpe Marleen
18 juni 2009 (herbewerkt)

HET WACHTWOORD

Een bedauwde vraag
levensecht.
Wie heeft er vannacht,
op wat groeit en bloeit
een vers traantje
nedergelegd?

Het bodemloze verlangen
om herboren te zijn,
 blijkt alsnog sterker, dan
de oerkracht van
een barenspijn.

Na de weeën
bejubelen lente-zeeën
een soort nieuw jaar
vandaag. O, o, o,
wat viert de schepping
graag nieuw leven:

met Pasen als wacht-woord.

©De Kimpe Marleen
31 maart 2018