WOORDEN VERVLIEGEN, WAT GESCHREVEN IS BLIJFT - Verba volant, scripta manent.(Caius Titus) Allernieuwste blog, https://treinspoorvillanelle.blogspot.com/ of zie link profielpagina ...
zondag 25 augustus 2019
dinsdag 18 juni 2019
ZILVERGROEN
Zilvergroen de tint
die de wind vandaag verslindt
met boterbloemen
Hoor ergens waait er een blad
voor de rest is het muisstil
©De Kimpe Marleen
5 mei 2010
die de wind vandaag verslindt
met boterbloemen
Hoor ergens waait er een blad
voor de rest is het muisstil
©De Kimpe Marleen
5 mei 2010
woensdag 22 mei 2019
LEVENSKRANS
LEVENSKRANS
Dankbaar rijg ik
alle mooie momenten
aaneen,
tot een unieke levenskrans.
De donkere parels
resten nog,
maar zonder hen
twinkelt mijn levenskrans
geen glans.
Dus even
de andere opzij,
want ook deze
horen erbij.
Nu ontbreken nog de parels
van zielsverwanten,
dat zijn die doorschijnende
transparanten.
©De Kimpe Marleen
30 november 1999
Dankbaar rijg ik
alle mooie momenten
aaneen,
tot een unieke levenskrans.
De donkere parels
resten nog,
maar zonder hen
twinkelt mijn levenskrans
geen glans.
Dus even
de andere opzij,
want ook deze
horen erbij.
Nu ontbreken nog de parels
van zielsverwanten,
dat zijn die doorschijnende
transparanten.
©De Kimpe Marleen
30 november 1999
zondag 17 maart 2019
DE SCHILDER
woensdag 6 maart 2019
ZELDZAME IJSVOGEL
commons.wikipedia.org./ |
Dit had ik de dag voordien geschreven:"Het waait de pannen van het dak. Moet denken aan het zeldzaam ijsvogeltje, dat zich gauw haastte naar een holte in de gracht. O, zoiets blauw, nog nooit gezien. Misschien moet ik meer ont-dekken. Het zal zich niet voor niets verbergen. Er bestaan reuzen en kleine dwergen. Maar vannacht zal het beschut zijn, tegen weer en wind. De interpretatie van een bang lentekind. Dat morgen de weg wel vindt, naar de kikkervisjes."
ZELDZAME IJSVOGEL
ZELDZAME IJSVOGEL
Gisteren,
zeldzaam mooi in het kobaltblauw,
een iriserende ijsvogel
kwinkelerend aan
de springlevendige waterkant.
Azend op kersverse kikkervisjes
verdween hij met subtiele buit,
schichtig in een overwoekerende rand.
Ik dacht, ik ga je schuilplaats
niet verraden, vriend.
Zeldzaam mooi in het kobaltblauw
neen, zoiets unieks verdient dit niet.
Laat ze maar vertellen, dat ik jouw
regenboogkleur zou moeten melden.
Edoch, hoe sloeg vandaag
het noodlot toe.
Tezamen met het veldkruid,
mestte men jouw nestkamertje uit.
Ons geheim kwam bloot te liggen.
Je kobaltblauw sprookje pas begonnen,
werd genadeloos gauw ontgonnen.
Starend naar platgewalst gras, wou
ik zo graag, dat het nog eens gisteren was.
Toen smaakte het naar goed, thans voelt
de atmosfeer veeleer ijzig geladen.
©De Kimpe Marleen
5 maart 2019
zeldzaam mooi in het kobaltblauw,
een iriserende ijsvogel
kwinkelerend aan
de springlevendige waterkant.
Azend op kersverse kikkervisjes
verdween hij met subtiele buit,
schichtig in een overwoekerende rand.
Ik dacht, ik ga je schuilplaats
niet verraden, vriend.
Zeldzaam mooi in het kobaltblauw
neen, zoiets unieks verdient dit niet.
Laat ze maar vertellen, dat ik jouw
regenboogkleur zou moeten melden.
Edoch, hoe sloeg vandaag
het noodlot toe.
Tezamen met het veldkruid,
mestte men jouw nestkamertje uit.
Ons geheim kwam bloot te liggen.
Je kobaltblauw sprookje pas begonnen,
werd genadeloos gauw ontgonnen.
Starend naar platgewalst gras, wou
ik zo graag, dat het nog eens gisteren was.
Toen smaakte het naar goed, thans voelt
de atmosfeer veeleer ijzig geladen.
©De Kimpe Marleen
5 maart 2019
donderdag 28 februari 2019
DE PEN
DE PEN
Schrijven
Is op persoonlijke wijze
De beeldspraak bedrijven
Uitgeschreven
Rusten
De Kimpe Marleen alias Velvetblog
5 juli 2010
Schrijven
Is op persoonlijke wijze
De beeldspraak bedrijven
Uitgeschreven
Rusten
De Kimpe Marleen alias Velvetblog
5 juli 2010
woensdag 6 februari 2019
DE LENTEBODE
Het schilderij verdampte
toen de genadige winterzon als
een noeste mol de wortelstokken
uit hun diepe winterslaap stampte
bloemknollen braken piepend open
namen een loopje met het seizoen
waren ze immers niet wijd en zijd
blijven hopen op een beetje
hartelijkheid.
©De Kimpe Marleen
6 februari 2019
een noeste mol de wortelstokken
uit hun diepe winterslaap stampte
bloemknollen braken piepend open
namen een loopje met het seizoen
waren ze immers niet wijd en zijd
blijven hopen op een beetje
hartelijkheid.
©De Kimpe Marleen
6 februari 2019
Abonneren op:
Posts (Atom)