HET PRUTTELDE STRIJKIJZER

 

Gedaan met buiten strijken
de natuur gaat zijn eigen gang ...
https://verhalendichtikgraag.blogspot.com/

DE MEDEMENS NEGEREN

 De medemens negeren  https://verhalendichtikgraag.blogspot.com/ nieuwe blogs ... welkom

ECHO

 

REGENBOOGGROETJES

 

MIJNTREINSPOORGEDACHTEN

 

OVERGAVE

Enkel het gewicht
van Uw licht legt
gewicht in de schaal
bad de tulp en
verbaasd opende ze zich
voor een intens natuurwonder

Voorheen twijfelden
de bloedrode bloemblaadjes nog
waarom zouden ze opengaan
om in de schaduw te staan
van hun overgroot verlangen
de Kunstschilder aan te raken.

©De Kimpe Marleen
20 april 2020

https://gedichtensite.nl

ZONDER WARME SCHAPENPELS

 Zonde om
een stap te zetten in
het betoverende landschap

leun tegen een berk
hoor de hartslag
van zijn zilverwerk

middenin
een volmaakte stilte
zonder gesproken taal

een kater heeft
de zachte sneeuw
geroken en sluipt

op kousenvoeten
tot bij mij
ik streel zijn vacht

voel hoe hij beeft
het vroor vannacht
steen en been.

©De Kimpe Marleen

23 januari 2016

LEVENSTREIN 6

LEVENSTREIN 6

Wanneer trein vijf twijfelt

ziet onbeschaamd
het landschap mij aan.
Blijft het per definitie
niet stilstaan.
Neen het brengt me met
gratie naar trein zes heen.

Hoef niet uit te stappen.

‘k Hoor de deuren dichtklappen
nog vooraleer ik er ben.
Alleen en een beetje verloren
zet ik me weer neer.
Laat de treinen van weleer
eenzaam de revue passeren.

Op de spoorbaan naar trein zeven

schouw ik het landschap aan.
Het lacht mijn jonge jaren weg.
Menig keer wil een levensles
 op trein zes wijsheid geven.
Het aardse leven is maar kort
de rit is gauw gedaan.

Dan komt de eeuwigheid eraan.

©De Kimpe Marleen
3 februari 2015

DROEDELEN GENEEST

Mijn pen
schaatst over papier, leuk om zien
ben er niet van bewust
dat ze weergeeft
wat in
me leeft
krabbel losjes
figuren op papier
er verschijnt een lief superdier
ik kleur
het in
met rozerood voor hart en mond
de wonde in mij heelt
want ik droedel
liefde
tover
me letters die
troosten maar geef ze niet
prijs, gaat iedereen eens niet op
reis naar

nergens.

17 november 2019
©De Kimpe Marleen

HET KNUFFELDIER

Het knuffeldier

Tover me letters die troosten,
maar ik geef ze niet prijs.
Gaat iedereen in zijn hoofd
eens niet op reis naar nergens?

Krabbel met een losse hand
figuurtjes op een stuk papier.
Als bij wonder verschijnt er
als het ware een knuffeldier.

Met van die ogen, die vragen:
“Streel me traag kleurend in.” “Graag.”
Ik neem rozerood voor hart en mond.
Twee blinkers die stralen, ogen gezond.

Het beestje moet ergens nog een neus,
oren, staart en zonder vier poten heeft
het leven geen enkele waard. Of toch?
Ik gooi het over een andere boeg …

De wereld lijkt al hard genoeg.

©De Kimpe Marleen
4 november 2019

KIJK

Ik zie een superklein wolkje

het vaart met grootse wolken mee

de koers overzee landinwaarts

allengs raakt het wat achterop 


valt enkel het angstige hartje op

dat niets beter vindt dan uit te huilen

op een houten mosgroen bankje


geen schouder om op te steunen

geen moederwolk om op te leunen

niets denkt het en het spat uitéén.

©De kimpe Marleen
12 september 2019

ALS VANOUDS

Eigen foto: onze oudste telgen

ALS VANOUDS

  Kleine broer
met grote zus
gezellig tegaar
op de schommel

het verleden
herleeft
maar heeft
 heel wat beleefd

voordat het
in wijze berusting
het naakte kind
 terugvindt onder

 een hooimijt jaren
om  zo het wonder
van verjongen
te ervaren.

©De Kimpe Marleen
19 juni 2014

ZILVERGROEN

Zilvergroen de tint
die de wind vandaag verslindt
met boterbloemen

Hoor ergens waait er een blad
voor de rest is het muisstil

©De Kimpe Marleen
5 mei 2010

LEVENSKRANS

LEVENSKRANS

Dankbaar rijg ik
alle mooie momenten
aaneen,
tot een unieke levenskrans.

De donkere parels
resten nog,
maar zonder hen
twinkelt mijn levenskrans
geen glans.

Dus even
de andere opzij,
want ook deze
horen erbij.

Nu ontbreken nog de parels
van zielsverwanten,
dat zijn die doorschijnende
transparanten.

©De Kimpe Marleen
30 november 1999

DE SCHILDER

eigen foto

 Op een ontbloot doek vertolkt

het gefronste voorhoofd
met de mantel der liefde
de weerspiegeling van zijn ziel
waarvan met engelengeduld
het naakt gewetensvol
bekleed wordt met een toonladder
van kleurenmozaïek gevibreerd door
de noeste schildershand.

©De Kimpe Marleen
16 maart 2010

ZELDZAME IJSVOGEL

commons.wikipedia.org./

Dit had ik de dag voordien geschreven:"Het waait de pannen van het dak. Moet denken aan het zeldzaam ijsvogeltje, dat zich gauw haastte naar een holte in de gracht. O, zoiets blauw, nog nooit gezien. Misschien moet ik meer ont-dekken. Het zal zich niet voor niets verbergen. Er bestaan reuzen en kleine dwergen. Maar vannacht zal het beschut zijn, tegen weer en wind. De interpretatie van een bang lentekind. Dat morgen de weg wel vindt, naar de kikkervisjes."

ZELDZAME IJSVOGEL

Gisteren,
zeldzaam mooi in het kobaltblauw,
een iriserende ijsvogel
kwinkelerend aan
 de springlevendige waterkant.

Azend op kersverse kikkervisjes
verdween hij met subtiele buit,
schichtig in een overwoekerende rand.

Ik dacht, ik ga je schuilplaats
niet verraden, vriend.
Zeldzaam mooi in het kobaltblauw
neen, zoiets unieks verdient dit niet.
Laat ze maar vertellen, dat ik jouw
 regenboogkleur zou moeten melden.

Edoch, hoe sloeg vandaag
het noodlot toe.
Tezamen met het veldkruid,
mestte men jouw nestkamertje uit.
Ons geheim kwam bloot te liggen.
Je kobaltblauw sprookje pas begonnen,
werd genadeloos gauw ontgonnen.

Starend naar platgewalst gras, wou
ik zo graag, dat het nog eens gisteren was.
Toen smaakte het naar goed, thans voelt
de atmosfeer veeleer ijzig geladen.

©De Kimpe Marleen
5 maart 2019

DE PEN

DE PEN


Schrijven

Is op persoonlijke wijze

De beeldspraak bedrijven

Uitgeschreven

Rusten


De Kimpe Marleen alias Velvetblog
5 juli 2010

DE LENTEBODE

Het schilderij verdampte

toen de genadige winterzon als
een noeste mol de wortelstokken
uit hun diepe winterslaap stampte

bloemknollen braken piepend open
namen een loopje met het seizoen
waren ze immers niet wijd en zijd
 blijven hopen op een beetje

 hartelijkheid.

©De Kimpe Marleen
 6 februari 2019

ZO OKTOBER 2018

Honingpurende bijtjes
verkozen de asters
van september
boven de chrysanten

van november
hadden niets meer
te verliezen
in oktober
zomerden ze zich
zoemend dood.

©De Kimpe Marleen
13 november 2018

HET LEVEN IS

Het leven is

een rivier en

de toekomst

stuwt ons naar

de volle zee.

(c)marleen